Honda Civic 1.8 Sport - Intrygujący kompakt - nasz test

Poprzednia generacja Civica szokowała stylizacją nadwozia i bardzo odważnym projektem wnętrza. Kolejne wcielenie już się nieco opatrzyło i dobrze wkomponowało w realia polskiego rynku. Model po liftingu zyskał na atrakcyjności i systemach bezpieczeństwa, których wcześniej w Hondzie próżno było szukać. 5-drzwiowy hatchback to ciekawa alternatywna dla Toyoty Auris. Nieźle się prowadzi, nie uznaje downsizingu i wygląda wciąż bardzo oryginalnie. Wizyta u kosmetyczki mocno odmieniła front Hondy. Japoński kompakt zyskał przeprojektowane reflektory i zmodyfikowany pas przedni. Wersję sport charakteryzuje obniżona krata wlotu powietrza, 17-calowe obręcze ze stopów lekkich i dyskretny spojler przytwierdzony do klapy bagażnika. Całość uzupełniają LED-owe światła do jazdy dziennej oraz opcjonalne, przyciemnione szyby boczne. Jedyne kontrowersje wzbudza tył, gdzie klosze z wbudowanymi diodami wyglądają na przyczepione na siłę. Cóż, o gustach się jednak nie dyskutuje, a naszym zdaniem Civic najlepiej prezentuje się w żywych kolorach (zielonym, niebieskim, czerwonym). Względem wersji sprzed liftingu, nie spodziewajmy się rewolucji wewnątrz. Zastosowano nową, ale niemal identyczną tapicerkę materiałową, chromowane klamki i panel sterowania utrzymany w kolorze black metallic. Do tego dołożono nieco lepszy zestaw multimedialny - wciąż jednak odbiegający od systemów stosowanych w Skodzie, czy Fordzie, a także kilka niedostępnych wcześniej systemów bezpieczeństwa. Nowość stanowi możliwość sparowania ze smartfonem. Honda Connect umożliwia przeglądanie stron internetowych (wymaga dostępu do sieci), słuchania radia internetowego, korzystania z nawigacji oraz kamery cofania o przeciętnej rozdzielczości. Ponadto, pokład możemy wzbogacić o dwustrefową klimatyzację automatyczną, elektrycznie sterowane okno dachowe, tempomat, a także aluminiowe nakładki na pedały.Przestrzeni w dwóch rzędach nie ma za dużo. Z przodu wolne miejsce ogranicza dość rozbudowany kokpit, natomiast z tyłu wysokim osobom może brakować centymetrów nad głowami i przed kolanami. Jakość materiałów wykończeniowych znajduje się na przyzwoitym poziomie. Spora część tworzyw jest miękka i przyjemna w dotyku, ale łatwo trafić też na twardy plastik pasujący bardziej do typowo miejskiego, budżetowego auta.Ponadto, do listy trudnych do zaakceptowania wad należy dopisać skomplikowaną obsługę komputera pokładowego. Nie da się płynnie przechodzić między poszczególnymi grafikami. Za każdym razem, gdy chcemy zmienić wyświetlaną treść, trzeba wejść w ukryte menu i manualnie ustawić pożądane wskazanie. Dziwi również brak konsekwencji w kolorystyce wyświetlaczy. Przy okazji wprowadzenia na rynek kolejnej generacji, warto popracować nad spójnością w tej kwestii.Wybór wśród jednostek napędowych został ograniczony do jednego wariantu benzynowego i 1,6-litrowego diesla osiągającego 120 KM. Jeśli nie pokonujecie rocznie więcej, niż 30 tysięcy kilometrów, warto przyjrzeć się bliżej wolnossącej benzynie. Generuje 142 KM, a w połączeniu z manualną skrzynią o 6 stopniach, potrafi dać sporo frajdy podczas codziennej eksploatacji. Silnik chętnie wkręca się na obroty, natomiast ręczna przekładnia pracuje z wyczuwalnym oporem, co nawiązuje do bardziej usportowionych kompaktów.Zaskakuje za to elastyczność. Civic dość żwawo przyspiesza od 2500 obr./min aż do czerwonego pola obrotomierza. Jest przy tym nieźle wyciszony - znacznie lepiej od diesla. Pierwszą setkę osiąga po niespełna 9 sekundach i zatrzymuję wskazówkę prędkościomierza na wartości 190 km/h. To w zupełności wystarczy do sprawnego przemieszczania i jednocześnie udowadnia, że moda na dowsizing w tym przypadku mija się z celem.Większych uwag nie mamy też do układu kierowniczego i zestrojenia zawieszenia. Honda dobrze czuje się nie tylko na autostradzie, lecz również w ciasnych zakrętach, gdzie koło sterowe odpowiednio precyzyjnie informuje o aktualnym położeniu kół. Na dziurawych nawierzchniach Civic delikatnie podskakuje, ale w bardzo przewidywalny sposób. Większość ubytków w asfalcie nie przenosi się na kręgosłupy podróżujących. Problemy występują jedynie na poprzecznych przeszkodach. Akceptowalne jest też zapotrzebowanie na paliwo. W cyklu miejskim, japoński kompakt zużywa około 7,5 litra, zaś w spokojnie pokonywanej trasie bez trudu zejdziemy poniżej 6 litrów.Civic został zaprojektowany w oparciu o filozofię Earth Dreams. Łączy ona w sobie radość z jazdy i ochronę środowiska naturalnego - tak przynajmniej reklamują swój produkt marketingowcy. Coś w tym jednak jest, bo z kompaktową Hondą łatwo się zaprzyjaźnić. Mimo, że ma kilka wad i w wielu kwestiach wypada słabiej od Volkswagena Golfa, czy Forda Focusa, to i tak trudno przejść obok niej obojętnie. W podstawowej wersji kosztuje 62 500 złotych, a za dobrze wyposażony egzemplarz z benzynowym motorem trzeba zapłacić 75-80 tysięcy. To cena zbliżona do podobnie skonfigurowanej Toyoty Auris i Kii Cee’d.Podstawowe dane techniczne:
Honda Civic 1,8 Sport
Silnik: 1798 cm3
Moc: 142 KM w przy 6500 obr./min
Moment obrotowy:  174 Nm przy 4300 obr./min
Skrzynia biegów: manualna, 6-stopniowa
Liczba, układ cylindrów: 4, rzędowy
Wymiary (dł./szer./wys.): 4315/1770/1465 mm
Rozstaw osi: 2595 mm
Masa własna: 1185 kg
Średnia emisja CO2: 128 g/kmOsiągi:
0-100 km/h: 8,7 sekundy
Prędkość maksymalna: 190 km/h
Zużycie paliwa:
Miasto: 7,3 (8,5 w teście)
Trasa: 4,9 (6,1 w teście)
Cykl mieszany 5,8 (7,2 w teście)