Kalendarz Pirelli 2016 Anny Leibovitz zaprezentowany w Londynie

Londyn, 30 listopada 2015 - Kalendarz Pirelli został zaprezentowany dziś prasie, gościom i kolekcjonerom z całego świata w Roundhouse, dawnym budynku przemysłowym, który był jedną z świątyń rocka w stolicy Wielkiej Brytanii w latach sześćdziesiątych.

43. edycja Kalendarza Pirelli została stworzona przez jedną z najbardziej znanych amerykańskich fotografek i portrecistek, Annie Leibovitz, która rozpoczęła pracę w lipcu tego roku w jej nowojorskim studio. Leibovitz jest również autorką zdjęć do Kalendarza Pirelli z 2000 r., w którym wystąpili tancerze choreografa Marka Morrisa. Zdjęcia do Kalendarza Pirelli w 2000 r. były pierwszymi aktami w jej karierze. Kalendarz Pirelli 2016 prezentuje 13 kobiet o wyjątkowych zawodowych, społecznych, kulturalnych, sportowych i artystycznych dokonaniach: aktorkę Yao Chen, pierwszą Ambasadorkę Dobrej Woli chińskiego UNHCR; rosyjską topmodelkę Natalię Vodianovą, założycielkę organizacji charytatywnej Naked Heart Russia; producentkę Kathleen Kennedy, przewodniczącą Lucasfilm i jedną z najbardziej wpływowych postaci w Hollywood; kolekcjonerkę sztuki i patronkę Agnes Gund (z wnuczką Sadie Rain Hope-Gund), emerytowaną dyrektor Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku; tenisistkę Serenę Williams, numer jeden na świecie; liderkę opinii, krytyk i pisarkę Fran Lebowitz; Prezes Ariel Investments, Mellody Hobson, która wspiera projekty charytatywne w Chicago; reżyser Avę DUVERNAY, której filmy takie, jak Selma, były nominowane do Oscara za najlepszy film w 2015 roku; blogerkę Tavi Gevinson, założycielkę Style Rookie i internetowego magazynu Rookie; Irańską artystkę wizualną Shirin Neshat; artystkę, muzyka i performerkę Yoko Ono; piosenkarkę Patti Smith, jedną z najlepszych gwiazd rocka wszechczasów oraz aktorkę i stand-uperkę Amy Schumer. Kobiety należą do różnych grup wiekowych i środowisk i prezentują różne typy kariery. Podobnie, jak w przypadku pierwszych kilku kalendarzy z lat sześćdziesiątych, a ostatnio, w przypadku The Cal z 2002 roku Petera Lindbergha lub Patricka Demarcheliera w 2008 r. oraz Steve’a McCurry w 2013 w Kalendarzu nie ma nagości. "Kalendarz z 2000 r. był ćwiczeniem w fotografowaniu aktów. To był prosty pomysł" - mówi Leibovitz. „W 2016 roku zrobiliśmy coś zupełnie innego, ale zamysł nadal jest prosty. Jest to klasyczny zestaw czarno-białych portretów wykonanych w studio”.